Атокор (аторвастатин)

Таблетки, покрытые оболочкой, по 10 мг, 20 мг № 10 в блистерах

В качестве дополнения к диете с целью снижения повышенного уровня общего холестерина, липопротеидов низкой плотности, аполипопротеина В и ТГ у больных с первичной гиперхолестеринемией, комбинированной (смешанной) гиперлипидемией и гетерозиготной и гомозиготной семейной гиперхолестеринемией в тех случаях, когда диета, понижающая уровень холестерина и другие немедикаментозные методы не обеспечивают должного эффекта.

Перед началом терапии Атокором больному необходимо назначить стандартную гипохолестеринемическую диету, которую он должен соблюдать во время лечения. Дозу нужно устанавливать индивидуально, учитывая начальный уровень ЛПНП и цель терапии. Рекомендуемая начальная доза составляет 10 мг 1 раз в сутки. Изменять дозу нужно с интервалом 4 недели и больше. Максимальная доза составляет 80 мг 1 раз в сутки. Препарат можно употреблять в любое время дня, независимо от приема пищи.

При первичной гиперхолестеринемии и комбинированной (смешанной) гиперлипидемии назначают по 10 мг 1 раз в сутки. Эффект проявляется в течение 2 недель, а максимальный эффект развивается в течение 4 недель. При длительной терапии эффект сохраняется.

При гомозиготной семейной гиперхолестеринемии у большинства взрослых пациентов применение Атокора в дозе 80 мг / сут приводит к снижению уровня ЛПНП более чем на 15% (18-45%).

Опыт применения аторвастатина в дозе 80 мг / сут ограничен.

У больных с нарушениями функции почек концентрация аторвастатина в плазме крови и его гиполипидемическое действие не меняются, поэтому коррекция дозы не требуется.

Женщинам детородного возраста при лечении Атокором нужно использовать адекватные методы контрацепции.

Заболевания почек не влияет на концентрацию аторвастатина в плазме крови и на его гиполипидемическое действие, поэтому коррекция дозы не требуется.

С осторожностью назначают пациентам, злоупотребляющим алкоголем и / или с заболеваниями печени. До начала лечения Атокором нужно проконтролировать состояние показателей функции почек и печени. Перед началом и весь период лечения необходимо придерживаться стандартной гипохолестеринемической диеты. В случае повышения активности трансаминаз показатели нужно контролировать, пока они не нормализуются. Если происходит повышение активности АсАТ или аланинаминотрансферазы более чем в 3 раза, рекомендуется понижения дозы или отмена препарата.

Для людей пожилого возраста коррекция дозы не нужна. В процессе исследований были установлены безопасность и эффективность препарата для пациентов этой группы при максимальной дозе 80 мг в сутки.

Терапию Атокором нужно остановить в случае выраженного повышения активности КФК или развития миопатии (или ссылки на ее наличие). При появлении признаков миопатии следует определить активность КФК. Если значительное повышение уровня КФК сохраняется, рекомендуется снизить дозу или отменить препарат.

Запор, метеоризм, диспепсия, боль в животе, тошнота, диарея, головная боль, астения, миалгия, нарушения сна. Редко - судороги, миозит, миопатия, парестезия, периферическая невропатия, панкреатит, гепатит, холестатическая желтуха, анорексия, рвота, гепатотоксичность, алопеция, зуд, сыпь, импотенция, катаракта, гипергликемия, гипогликемия.

• Повышенная чувствительность к препарату.
• Активные заболевания печени или повышение активности сывороточных трансаминаз (более чем в 3 раза) неустановленного генеза, беременность и период лактации.
• Препарат не назначают женщинам детородного возраста, которые не используют адекватные методы контрацепции.
• Дети до 15 лет.

Одновременное применение Атокора и дигоксина сопровождается повышением равновесной концентрации дигоксина в плазме крови почти на 20%. При одновременном лечении дигоксином необходимо адекватно наблюдать за больным.

У здоровых людей параллельное применение эритромицина (500 мг 4 раза в сутки), которое ингибирует цитохром Р450 3А4, приводило к повышению концентрации аторвастатина в плазме крови.

При применении Атокора и гормональных контрацептивов повышается концентрация норетидрона и этинилэстрадиола. При установлении дозы контрацептивного средства необходимо учитывать можлививсть повышения контрацепции этих средств.

Колестирамин снижает концентрацию аторвастатина почти на 25%. При этом гиполипидемический эффект комбинации Атокора и колестирамином выше, чем во время действия отдельно каждого препарата.

Одновременное применение внутрь суспензии, содержащей магния и алюминия гидроксид, может снижать концентрацию аторвастатина в плазме крови почти на 35%, не изменяя при этом влияния Атокора на уровень ЛПНП.

Риск развития миопатии во время лечения другими препаратами этой группы повышается при одновременном применении циклоспорина, фибратов, эритромицина, противогрибковых препаратов, которые относятся к группе азолов и кислоты никотиновой.

При передозировке возможно развитие рабдомиолиза, нарушения функции печени.

Специфического антидота не существует. В случае передозировки проводят симптоматическое и поддерживающее лечение. Из-за активного связывания препарата с белками плазмы крови гемодиализ малоэффективен.

Атокор таблетки, покрытые пленочной оболочкой: инструкция, описание PharmPrice

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой 10 мг, 20 мг

Одна таблетка содержит

активное вещество - кальция аторвастатина тригидрата 10.84 мг, 21.68 мг (эквивалентно аторвастатину 10.00 мг, 20.00 мг)

вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая 114, маннитол, натрия крахмала гликолят (тип А), гидроксипропилцеллюлоза (Клуцел -LF), полоксамер 40, меглюмин, магния стеарат, целлюлоза микрокристаллическая 102

Опадрай белый 03Н18479 (гипромеллоза 6 cП, пропиленгликоль, тальк очищенный, титана диоксид Е 171)

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой от белого до почти белого цвета треугольной формы, с двояковыпуклой поверхностью с надписью «А» на одной стороне и «10» на другой стороне, толщиной (3.20 ± 0.30) мм и высотой треугольника (7.00 ± 0.20) мм (для дозировки 10 мг).

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой от белого до почти белого цвета треугольной формы, с двояковыпуклой поверхностью с надписью «А» на одной стороне и «20» на другой стороне, толщиной (4.20 ± 0.30) мм и высотой треугольника (8.50 ± 0.20) мм (для дозировки 20 мг).

Гипохолестеринемические и гипотриглицеридемические препараты. HMGCoA редуктоза ингибиторы. Аторвастатин.

После приема внутрь аторвастатин быстро всасывается с достижением максимальных плазменных концентраций в течение 1-2 часов. Степень всасывания повышается пропорционально увеличению дозы препарата. Абсолютная биодоступность аторвастатина составляет около 14%, а системная биодоступность ингибирующей активности в отношении гидрокси-3-метилглютарил- КоА(ГМГ-КоА) редуктазы составляет приблизительно 30%. Хотя при приеме пищи скорость и степень всасывания препарата снижаются приблизительно на 25% и 9% соответственно, однако уровень холестерина/липопротеидов очень низкой плотности (ЛПОНП), при приеме аторвастатина натощак и во время еды снижается в одинаковой степени. Аторвастатин на 98% связывается с белками плазмы крови. Активно метаболизируется до орто- и парагидроксилированных производных и различных продуктов бета-окисления. Ингибирующая активность в отношении гидрокси-3-метилглютарил- КоА (ГМГ-КоА) редуктазы в плазме примерно на 70% обусловлена активными метаболитами.

Аторвастатин и его метаболиты выводятся главным образом с желчью, после печеночного и внепеченочного метаболизма; однако аторвастатин, по-видимому, не подвергается кишечно-печеночной рециркуляции. Средний период полувыведения самого аторвастатина составляет около 14 часов, период полувыведения активных метаболитов составляет 20-30 часов. Менее 2% принятой пероральной дозы аторвастатина выводится с мочой.

Аторвастатин – селективный, конкурентоспособный ингибитор ГМГ-КоА редуктазы - ключевого фермента, превращающего 3-гидрокси-3-метилглютарилкоэнзим А в мевалоновую кислоту – предшественник стеролов, включая холестерин.

У больных с гомозиготной и гетерозиготной семейной гиперхолестеринемией, несемейными формами гиперхолестеринемии и смешанной дислипидемией Атокор снижает уровень общего холестерина (Хс), холестерина липопротеидов низкой плотности (Хс-ЛПНП) и аполипопротеина В, а также содержание холестерина липопротеидов очень низкой плотности (Хс-ЛПОНП) и триглицеридов, вызывает неустойчивое повышение уровня холестерина липопротеидов высокой плотности (Хс-ЛПВП).
В печени триглицериды и холестерин включаются в состав липопротеидов очень низкой плотности (ЛПОНП), поступают в плазму и транспортируются в периферические ткани. Из ЛПОНП образуются липопротеиды низкой плотности (ЛПНП), которые катаболизируются при взаимодействии с высокоаффинными рецепторами ЛПНП.

Как и ЛПНП, липопротеиды, обогащенные холестерином и богатые триглицеридами (ЛПОНП, липопротеиды промежуточной плотности и остатки хиломикронов), могут также способствовать прогрессированию атеросклероза. Повышение уровня триглицеридов в плазме крови часто сочетается со снижением уровня Хс-ЛПВП и появлением частиц ЛПНП небольшого размера, а также другими нелипидными метаболическими факторами риска ИБС. В связи с этим самостоятельная роль гипертриглицеридемии, как независимого фактора риска ИБС, убедительно не доказана. Независимый эффект повышения уровня ЛПВП или снижения уровня триглицеридов на риск коронарных или сердечно-сосудистых осложнений и смерти от этих причин также не установлен.
Атокор снижает уровни холестерина и липопротеидов в плазме крови, ингибируя ГМГ-КоА-редуктазу и синтез холестерина в печени и увеличивая число "печеночных" рецепторов ЛПНП на поверхности клеток, что приводит к усилению захвата и катаболизма Хс-ЛПНП. Аторвастатин снижает образование Хс-ЛПНП и число частиц ЛПНП. Вызывает выраженное и стойкое повышение активности ЛПНП-рецепторов, в сочетании с благоприятными качественными изменениями ЛПНП-частиц. Снижает уровень Хс-ЛПНП у больных гомозиготной наследственной гиперхолестеринемией, устойчивой к терапии другими гиполипидемическими средствами.

Аторвастатин в дозе 10-80 мг снижает уровень общего холестерина на 30-46%, Хс-ЛПНП - на 41-61%, аполипопротеина В - на 34-50% и триглицеридов - на 14-33%. Результаты лечения сходны у больных гетерозиготной семейной гиперхолестеринемией, несемейными формами гиперхолестеринемии и смешанной гиперлипидемией, в т.ч. у больных инсулиннезависимым сахарным диабетом.

У больных с изолированной гипертриглицеридемией аторвастатин снижает уровень общего холестерина, Хс-ЛПНП, Хс-ЛПОНП, аполипопротеина В, триглицеридов и Хс-неЛПВП и повышает уровень Хс-ЛПВП. У больных с дисбеталипопротеинемией снижает уровень холестерина липопротеидов промежуточной плотности.

У больных с гиперлипопротеинемией типа IIа и IIb по классификации Фредриксона среднее значение повышения уровня Хс-ЛПВП при лечении аторвастатином (10-80 мг), по сравнению с исходным показателем, составляет 5.1-8.7% и не зависит от дозы. Имеется значительное дозозависимое снижение величины соотношений: общий холестерин/Хс-ЛПВП и Хс-ЛПНП/Хс-ЛПВП на 29-44% и 37-55%, соответственно.
Аторвастатин в дозе 80 мг достоверно снижает риск ишемических осложнений и смерти на 16% после 16-недельного курса, а риск повторной госпитализации по поводу стенокардии, сопровождающейся признаками ишемии миокарда, на 26%. У больных с различными исходными уровнями Хс-ЛПНП аторвастатин вызывает сопоставимое снижение риска ишемических осложнений и смерти (у больных инфарктом миокарда без зубца Q и нестабильной стенокардией, мужчин и женщин, больных в возрасте младше и старше 65 лет).

Атокор (10 мг/сут) значимо снижает частоту развития следующих осложнений: ИБС (с летальным исходом + инфаркт без летального исхода) - на 36%, сердечно-сосудистых заболеваний и применения процедур реваскуляризации - на 20%, ИБС - на 29%, инсульта (в т.ч. с летальным исходом) - на 26%.

Значимого снижения общей смертности и смертности от сердечно-сосудистых осложнений при применении Аторвастатина не выявлено, однако наблюдалась тенденция снижения смертности.

- первичная гиперхолестеринемия гетерозиготная местная и неместная гиперхолестеринемия, комбинированная гиперлипидемия (типы ІІа и ІІв по Фредериксону), с повышенным содержанием триглицеридов в плазме крови (тип ІV по Фредериксону) в сочетании с диетой для снижения повышенных уровней холестерина и холестерина липопротеидов низкой плотности (Хс-ЛПНП), аполипопротеина В, ХС-ЛПНП (в случае отсутствия адекватного эффекта при диетотерапии) триглицеридов

- для снижения содержания в плазме крови общего холестерина и ХС-ЛПНП у больного гомозиготной семейной гиперхолестеринемией (в случае недостаточной эффективности диетотерапии и других нефармакологических методов лечения)

Перед назначением Атокора больному назначают стандартную гипохолестеринемическую диету, которой он должен придерживаться и дальше во время лечения. Дозу устанавливают индивидуально, учитывая начальный уровень холестерина липопротеидов низкой плотности (Хс-ЛПНП) и цель терапии, эффект от лечения, рекомендуемая начальная доза составляет 10 мг 1 раз в сутки. Препарат можно принимать в любое время дня, независимо от приема пищи. Дозу препарата (от 10 до 80 мг 1 раз/сут) подбирают с учетом исходных уровней Хс-ЛПНП, цели терапии и индивидуального эффекта. В начале лечения и/или во время повышения дозы Атокора необходимо каждые 2-4 недели контролировать уровни липидов в плазме и соответствующим образом корректировать дозу.
При первичной гиперхолестеринемии и комбинированной (смешанной) гиперлипидемии у большинства больных необходимого эффекта удается добиться при применении Атокора в дозе 10 мг 1 раз/сут. Терапевтическое действие проявляется в течение 2 недель и обычно достигает максимума в течение 4 недель. При длительном лечении эффект сохраняется.
Больным гомозиготной семейной гиперхолестеринемией препарат назначают в дозе 80 мг 1 раз/сут (в большинстве случаев терапия приводила к снижению уровня Хс-ЛПНП на 18-45%).

Нарушение функции почек не оказывает влияния на уровень аторвастатина в плазме или степень снижения содержания Хс-ЛПНП при применении Атокора, поэтому изменение дозы препарата не требуется.
При применении препарата у пациентов пожилого возраста различий в безопасности, эффективности или достижении целей гиполипидемической терапии в сравнении с общей популяцией не отмечалось.

- запоры, вздутие живота, диспепсия, боли в животе, тошнота, гастроэнтерит, колит, рвота, гастрит, сухость во рту, ректальное кровотечение, эзофагит, отрыжка, глоссит, изъязвление полости рта, отсутствие аппетита, повышение аппетита, стоматит, боли в области желчного пузыря, обострение язвенной болезни двенадцатиперстной кишки, дисфагия, диарея, энтерит, дегтеобразный стул, запор, кровоточивость десен, язва желудка, тенезмы, язвенный стоматит, гепатит, нарушение функции печени, панкреатит, холестатическая желтуха

- назофарингит, бронхит, ринит, пневмония, одышка, астма, носовое кровотечение

- бессонница, головная боль, головокружение, парестезия, сонливость, амнезия, тревожные сны, снижение либидо, эмоциональная неустойчивость, нарушение координации, периферийная нейропатия, кривошея, паралич лица, гиперкинезия, депрессия, гипоестезия, гипотония

- артралгия, артрит, судороги в нижних конечностях, бурсит, тендовагинит, разрыв сухожилия, миастения, миалгия, контрактура мышц, судороги мышц, миозит, миопатия, рабдомиолиз

- зуд, контактный дерматит, облысение, сухость кожи, повышенная потливость, уртикария, крапивница, экзема, себорея, язвы кожи

- инфекция мочевого тракта, частое мочеиспускание, цистит, гематурия, импотенция, дизурия, конкременты в почках, никтурия, эпидидимит, фиброзно-кистозная мастопатия, влагалищное кровотечение, альбуминурия, гипертрофия грудной клетки, ациклическое маточное кровотечение, нефрит, недержание мочи, задержка мочи, позывы на мочеиспускание, преждевременная эякуляция, маточное кровотечение

- амблиопия, звон в ушах, сухость глаз, нарушение рефракции, кровотечение в глаз, глухота, глаукома, паросмия, потеря вкуса, извращение вкуса

- сердцебиение, вазодилатация, обморок, мигрень, ортостатическая гипотония, флебит, аритмия, стенокардия, гипертония

- периферический отек, гипергликемия, повышение уровня креатинин-фосфокиназы, подагра, повышение массы тела, гипогликемия

- импотенция, кровоподтеки, анемия, увеличение лимфатических узлов, тромбоцитопения, петехиальное кровоизлияние

- боль в груди, боль в спине, отёк лица, лихорадка, ригидность мышц шеи, нарушение ориентации, повышенная реакция фоточувствительности, генерализованный отек, анафилаксия, ангионевротический отек, пузырьковая сыпь (включая мультиформную эритему, синдром Стивенс-Джонсона и токсический эпидермальный некроз) и острый некроз скелетных мышц, синдром Лайелла

- гиперчувствительность к любому из компонентов препарата.

- активные заболевания печени или повышение сывороточной активности трансаминаз (более чем в 3 раза по сравнению с верхней границей нормы) неясной этиологии; - женщины репродуктивного возраста, не пользующимся адекватными методами контрацепции;

- повышение активности «печеночных» трансаминаз в сыворотке

- беременность и период лактации

- детский и подростковый возраст до 18 лет

- наследственная непереносимость галактозы, дефицит лактазы, Лаппа или мальабсорция глюкозы-галактозы

Аторвастатин не вызывает клинически значимых взаимодействий при одновременном использовании с ингибиторами АПФ, блокаторами кальциевых каналов, диуретиками, бета-блокаторами, и гипогликемических препаратов.

Риск миопатии во время лечения другими препаратами этого класса повышается с одновременным приемом циклоспорина, производных фиброевой кислоты, эритромицина, ниацина (никотиновой кислоты) или азольных фунгицидов (см. Предупреждения и меры предосторожности, Скелетная мышца). Одновременный прием с эритромицином может привести к повышению концентрации аторвастатина в плазме.

Дигоксин. Концентрация плазмы устойчивого состояния дигоксина может быть увеличена, когда многократная доза аторвастатина и дигоксина является совместно вводимой.

Оральные контрацептивы: Скорость и полнота степени абсорбции оральных контрацептивов, содержащих норэтистерон и этинилэстрадиол увеличивается при введении вместе с аторвастатина

Антациды. Снижение концентрации аторвастатина в плазме может произойти при введении вместе с антацидами; однако, снижение холестерина ЛПНП не изменяется.

Колестипол. Хотя концентрации аторвастатина в плазме уменьшаются, при совместном введении аторвастатин и колестипол, снижение холестерина ЛПНП больше, чем с каким-либо другим препаратом принятого отдельно.

Хотя еда снижает скорость и полноту степени абсорбции препарата примерно на 25% и 9%, снижение ЛПНП подобное, принят ли аторвастатин до или во время еды и независимо от времени приема препарата. Таким образом, аторвастатин можно применять в виде однократной дозы в любое время суток, независимо от приема пищи.

Перед началом терапии аторвастатином следует исключить причины вторичной гиперхолистеринемии (например, недостаточное лечение сахарного диабета, гипотиреоз, нефротический синдром, диспротеинемии, обструктивные заболевания печени, прием других лекарственных препаратов и алкоголизм), а также определить липидный состав – уровень общего холестерина, холестерина/ЛПНП, холестерина/ЛПВП и триглицеридов.

Применение в педиатрии. данных о применении в детской практике нет.

Применение у лиц пожилого возраста: Плазменные концентрации аторвастатина повышаются приблизительно на 40% у пациентов пожилого возраста (старше 65 лет).

Почечная недостаточность: Заболевания почек не влияют на плазменные концентрации аторвастатина или снижение холестерина / ЛПНП, поэтому подбора дозы не требуется. Сообщалось о развитии рабдомиолиза и острой почечной недостаточности вследствие миоглобинурии при приеме препаратов этой группы. Поэтому аторвастатин следует временно отменить или прервать лечение у пациентов с тяжелыми острыми состояниями при подозрении на миопатию, а также у пациентов группы риска, у которых может развиться почечная недостаточность вследствие рабдомиолиза.

Заболевания печени: Аторвастатин следует назначать с осторожностью пациентам, злоупотребляющим алкоголем и/или пациентам с наличием заболеваний печени в анамнезе.

Ингибиторы ГМГ-КоА редуктазы могут вызвать биохимические нарушения функции печени. Поэтому необходимо проводить оценку функции печени до начала терапии и через 12 недель после начала терапии или повышения дозы, затем один раз в полгода. У пациентов с заболеваниями печени на фоне алкоголизма плазменные концентрации аторвастатина заметно повышаются. При временной или полной отмене препарата активность печеночных трансаминаз возвращалась к исходному уровню. Большинство пациентов продолжали прием аторвастатина в сниженной дозе без каких-либо последствий.
До начала, через 6 недель и 12 недель после начала применения препарата или после увеличения дозы, а также во время всего курса лечения необходимо контролировать показатели функции печени. Функцию печени следует исследовать также при появлении клинических признаков поражения печени. В случае повышения уровня печеночных трансаминаз их активность следует контролировать до тех пор, пока она не нормализуется. Если повышение активности АСТ или АЛТ более чем в 3 раза по сравнению с верхней границей нормы сохраняется, рекомендуется снижение дозы или отмена препарата.

У больных, получавших атровастатин, наблюдались миалгии. Диагноз миопатии (боли и слабость в мышцах в сочетании с повышением активности КФК более чем в 10 раз по сравнению с верхней границей нормы) следует предполагать у больных с распространенными миалгиями, болезненностью или слабостью мышц и/или выраженным повышением активности КФК. Терапию атровастатином следует прекратить в случае выраженного повышения активности КФК или при наличии подтвержденной или предполагаемой миопатии. Риск миопатии при лечении другими препаратами этого класса повышался при одновременном применении циклоспорина, фибратов, эритромицина, никотиновой кислоты или азольных противогрибковых препаратов. Многие из этих препаратов ингибируют метаболизм, опосредованный изоферментом CYP3A4 системы цитохрома Р450, и/или транспорт лекарственных средств. Аторвастатин биотрансформируется под действием CYP3A4. Назначая атровастатином в комбинации с фибратами, эритромицином, иммуносупрессантами, азольными противогрибковыми препаратами или никотиновой кислотой в гиполипидемических дозах, следует тщательно взвесить ожидаемую пользу и риск лечения и регулярно наблюдать больных с целью выявления болей или слабости в мышцах, особенно в течение первых месяцев лечения и в периоды повышения дозы любого препарата. В подобных ситуациях можно рекомендовать периодическое определение активности КФК, хотя такое мониторирование не позволяет предотвратить развитие тяжелой миопатии, аторвастатин может вызвать повышение активности КФК. При применении аторвастатином, как и других препаратов этого класса, описаны случаи рабдомиолиза с острой почечной недостаточностью, обусловленной миоглобинурией. Терапию атровастатином следует временно прекратить или полностью отменить при появлении признаков возможной миопатии или наличии фактора риска развития почечной недостаточности на фоне рабдомиолиза (например, тяжелая острая инфекция, артериальная гипотензия, серьезная операция, травма, метаболические, эндокринные и электролитные нарушения и неконтролируемые судороги).
Пациентов необходимо предупредить о том, что им следует немедленно обратиться к врачу при появлении необъяснимых болей или слабости в мышцах, особенно если они сопровождаются недомоганием или лихорадкой.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Препарат может вызывать головокружение и сонливость, поэтому в период лечения пациенты не должны управлять транспортными средствами или потенциально опасными механизмами.

Симптомы. спутанность сознания, сонливость, головная боль, нарушения зрения, тахикардия, сухость во рту тошнота, повышенное потоотделение.

Лечение: промывание желудка, прием активированного угля, симптоматическая терапия.

По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.

По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона коробочного.

По 10 картонных пачек помещают в групповую картонную пачку.

Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25 °С

Хранить в недоступном для детей месте!

Үлбірлі қабықпен қапталған 10 мг, 20 мг таблеткалар

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар - 10.84 мг, 21.68 мг кальций аторвастатині тригидраты (10.00 мг, 20.00 мг аторвастатинге баламалы)

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза 114, маннитол, натрий крахмалының гликоляты (А типі), гидроксипропилцеллюлоза (Клуцел -LF), полоксамер 40, меглюмин, магний стеараты, микрокристалды целлюлоза 102

Опадрай ақ 03Н18479 (гипромеллоза 6 cП, пропиленгликоль, тазартылған тальк, титанның қостотығы Е 171)

Ақтан ақ дерлік түске дейінгі үлбірлі қабықпен қапталған, үшбұрыш пішінді, екі жақ беті дөңес, бір жақ бетінде «А» деген жазуы және басқа жақ бетінде «10» деген жазуы бар, қалыңдығы (3.20 ± 0.30) мм және үш бұрышының биіктігі (7.00 ± 0.20) мм таблетка (10 мг доза үшін).

Ақтан ақ дерлік түске дейінгі үлбірлі қабықпен қапталған, үшбұрыш пішінді, екі жақ беті дөңес, бір жақ бетінде «А» деген жазуы және басқа жақ бетінде «20» деген жазуы бар, қалыңдығы (4.20 ± 0.30) мм және үш бұрышының биіктігі (8.50 ± 0.20) мм таблетка (20 мг доза үшін).

Гипохолестеринемиялық және гипотриглицеридемиялық препараттар. HMGCoA редуктоза тежегіштері. Аторвастатин.

ATХ коды С10АА05

Ішке қабылдағаннан кейін аторвастатин тез сіңіп, ең жоғары плазмалық концентрацияға 1-2 сағат ішінде жетеді. Сіңу дәрежесі препарат дозасының артуына пропорционалды түрде жоғарылайды. Атовастатиннің абсолютті биожетімділігі 14%-ға жуықты, ал гидрокси-3-метилглютарил- КоА(ГМГ-КоА) редуктазаға қатысты тежегіш белсенділігінің жүйелік биожетімділігі шамамен 30%-ды құрайды. Тамақтанған кезде препараттың сіңу жылдамдығы және сіңу дәрежесі, сәйкесінше, шамамен 25%-ға және 9%-ға төмендесе де, холестерин/тығыздығы өте төмен липопротеидтер (ТӨТЛП) деңгейі, аторвастатинді ашқарынға және тамақтану кезінде қабылдаған кезде бірдей дәрежеде төмендейді. Аторвастатин қан плазмасы ақуыздарымен 98%-ға байланысады. Орто- және парагидроксилденген туындыларға және бета-тотығудың әртүрлі өнімдеріне дейін белсенді түрде метаболизденеді. Плазмадағы гидрокси-3-метилглютарил-КоА (ГМГ-КоА) редуктазаға қатысты тежегіш белсенділігінің шамамен 70%-на белсенді метаболиттер себепші болады.

Аторвастатин және оның метаболиттері бауырдағы және бауырдан тыс метаболизмнен кейін, негізінен, өтпен бірге шығарылады; алайда аторвастатин, сірә, ішек-бауырлық қайта айналымға түспейді. Аторвастатиннің өзінің орташа жартылай шығарылу кезеңі 14 сағатқа жуықты, белсенді метаболиттерінің жартылай шығарылу кезеңі 20-30 сағатты құрайды. Аторвастатиннің пероральді дозасының 2%-дан азы несеппен бірге шығарылады.

Аторвастатин – 3-гидрокси-3-метилглютарилкоэнзим А-ны мевалон қышқылына айналдыратын негізгі фермент – ГМГ-КоА редуктазаның селективті, бәсекеге қабілетті тежегіші – холестеринді қоса, стеролдардың ізашары.

Гомозиготалы және гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы, гиперхолестеринемияның отбасылық емес түрлері және аралас дислипидемиясы бар науқастарда Атокор жалпы холестерин (Хс), тығыздығы төмен липопротеидтер холестерині (ТТЛП-Хс) және В аполипопротеин деңгейлерін, сондай-ақ тығыздығы өте төмен липопротеидтер холестерині (ТӨТЛП-Хс) және триглицеридтер мөлшерін төмендетеді, тығыздығы жоғары липопротеидтер холестерині (ТЖЛП-Хс) деңгейін тұрақсыз шамаға арттырады.

Бауырда триглицеридтер мен холестерин тығыздығы өте төмен липопротеидтердің (ТӨТЛП) құрамына кіреді, плазмаға түседі және шеткергі тіндерге тасымалданады. ТӨТЛП-ден тығыздығы төмен липопротеидтер (ТТЛП) түзіледі, олар ТТЛП-нің жоғары аффинді рецепторларымен өзара әрекеттескен кезде катаболизденеді.

ТТЛП сияқты, холестеринмен байытылған және триглицеридтерге бай липопротеидтер (ТӨТЛП, аралық тығыздықтағы липопротеидтер және хиломикрондардың қалдығы) атеросклероздың да өршуіне мүмкіндік жасауы мүмкін. Қан плазмасында триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы ТЖЛП-Хс деңгейінің төмендеуімен және аз өлшемді ТТЛП бөлшектерінің пайда болуымен, сондай-ақ ЖИА қаупінің липидтік емес басқа да метаболизмдік факторларымен жиі бірігеді. Осыған байланысты ЖИА қаупінің тәуелді емес факторы ретінде гипертриглицеридемияның өзіндік рөлі нақты дәлелденген жоқ. ТЖЛП деңгейі жоғарылауының немесе триглицеридтер деңгейі төмендеуінің коронарлық немесе жүрек-қантамырлық асқынуларға тәуелді емес әсері және осы себептен өлімге ұшырауы да анықталған жоқ.

Атокор қан плазмасында холестерин мен липопротеидтердің деңгейін төмендетіп, ГМГ-КоА-редуктазаны және бауырда холестерин синтезін тежейді және жасушалар бетінде ТТЛП «бауырлық» рецепторларының санын арттырады, бұл ТТЛП-Хс-тің қармалуын және катаболизмін күшейтеді. Аторвастатин ТТЛП-Хс пайда болуын және ТТЛП бөлшектерінің санын төмендетеді. ТТЛП-бөлшектердің жағымды сапалы өзгерулерімен қосылып, ТТЛП-рецепторларының белсенділігін айқын және тұрақты түрде арттырады. Гомозиготалы тұқым қуалайтын гиперхолестеринемиясы бар, басқа гиполипидемиялық дәрілермен емдеуге төзімді науқастарда ТТЛП-Хс деңгейін төмендетеді.

Аторвастатин 10-80 мг дозада жалпы холестериннің деңгейін 30-46%-ға, ТТЛП-Хс деңгейін 41-61%-ға, В аполипопротеинді 34-50%-ға және триглицеридтерді 14-33%-ға төмендетеді. Емдеу нәтижелері гетерозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы, отбасылық емес түрдегі гиперхолестеринемиясы және аралас гиперлипидемиясы бар науқастарда, соның ішінде инсулинге тәуелді емес қант диабеті бар науқастарда ұқсас болады.
Оқшауланған гипертриглицеридемиясы бар науқастарда аторвастатин жалпы холестериннің, ТТЛП-Хс, ТӨТЛП-Хс, В аполипопротеин, триглицеридтер және ТЖЛП емес-Хс деңгейлерін төмендетеді және ТЖЛП-Хс деңгейін арттырады. Дисбеталипопротеинемиясы бар науқастарда аралық тығыздықтағы липопротеидтер холестеринінің деңгейін төмендетеді.

Фредриксон жіктемесі бойынша IIа және IIb типті гиперлипопротеинемиясы бар науқастарда аторвастатинмен (10-80 мг) емдеген кезде ТЖЛП-Хс деңгейінің орташа артуының мәні, бастапқы көрсеткішпен салыстырғанда, 5.1-8.7% құрайды және дозаға тәуелді емес. Арақатынасының шамасы дозаға байланысты едәуір: жалпы холестерин/ТЖЛП-Хс және ТЖЛП-Хс/ТТЛП-Хс деңгейі, сәйкесінше, 29-44%-ға және 37-55%-ға төмендейді.

Аторвастатин 80 мг дозада 16 апталық курстан кейін ишемиялық асқынулар және өлім қаупін 16%-ға, ал миокард ишемиясының белгілерімен қатар жүретін стенокардияға байланысты қайтадан ауруханаға жатқызу қаупін 26%-ға нақты төмендетеді. ТТЛП-Хс бастапқы деңгейлері әртүрлі болатын науқастарда аторвастатин ишемиялық асқынулар мен өлім қаупін салыстырмалы түрде төмендетеді (Q тісшесіз миокард инфарктісі және тұрақсыз стенокардиясы бар науқастарда, еркектер мен әйелдерде, 65 жасқа толмаған және одан үлкен жастағы науқастарда).

Атокор (10 тәулік/мг) келесі асқынулардың пайда болу жиілігін едәуір: ЖИА (өліммен аяқталуы+ өліммен аяқталмайтын инфаркт) - 36%-ға, жүрек-қантамыр аурулары және реваскуляризация емшарасын қолдану - 20%-ға, ЖИА - 29%-ға, инсультті (соның ішінде өліммен аяқталатын) - 26%-ға төмендетеді.

Аторвастатинді қолданған кезде жалпы өлімнің және жүрек-қантамырлық асқынулардан болатын өлімнің мәнді төмендеуі байқалған жоқ, алайда өлімнің төмендеуінің үрдісі байқалды.

- алғашқы гиперхолестеринемияда, гетерозиготалы жергілікті және жергілікті емес гиперхолестеринемияда, біріктірілген гиперлипидемияда (Фредериксон бойынша ІІа және ІІв типтері), қан плазмасындағы триглицеридтердің жоғары мөлшерінде (Фредериксон бойынша ІV типі) холестериннің және тығыздығы төмен липопротеидтер (ТТЛП-Хс) холестеринінің, В аполипопротеиннің, ТТЛП-ХС (емдәммен емдеген кезде талапқа сай әсері жоқ болған жағдайда), триглицеридтердің жоғары деңгейлерін төмендету үшін емдәммен біріктіріп

- гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар науқастың қан плазмасында жалпы холестерин және ТТЛП-ХС мөлшерін төмендету үшін (емдәммен емдеу және фармакологиялық емес басқа да емдеу әдістерінің тиімділігі жеткіліксіз болған жағдайда)

Атокорды науқасқа тағайындар алдында стандартты гипохолестеринемиялық емдәмді тағайындайды, ол әрі қарай емдеу кезінде де сақталуы тиіс. Дозаны, тығыздығы төмен липопротеидтер холестеринінің (ТТЛП-Хс) бастапқы деңгейін және емдеу мақсатын, емдеу әсерін есепке ала отырып, әр адамға жекелей белгілейді, ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне 1 рет 10 мг құрайды. Препаратты тамақ ішуге қарамай-ақ, күннің кез келген уақытында қабылдай беруге болады. Препарат дозасын (тәулігіне 1 рет 10 мг-ден 80 мг-ге дейін) ТТЛП-Хс-нің бастапқы деңгейін, емдеу мақсатын және жекелей әсерін есепке ала отырып, таңдайды. Емнің басында және/немесе Атокор дозасын арттыру кезінде плазмадағы липидтердің деңгейін әрбір 2-4 апта сайын бақылап отыру және дозаны сәйкесінше түзетіп отыру қажет.

Алғашқы гиперхолестеринемияда және біріктірілген (аралас) гиперлипидемияда науқастардың көбісінде қажетті әсерге Атокорды тәулігіне 1 рет 10 мг дозада қолдану кезінде жеткізуге болады. Емдік әсері 2 апта ішінде білінеді және әдетте ең жоғары шегіне 4 апта ішінде жетеді. Ұзақ уақыт емдеген кезде әсері сақталады.

Гомозиготалы отбасылық гиперхолестеринемиясы бар науқастарға препаратты тәулігіне 1 рет 80 мг дозада тағайындайды (көптеген жағдайларда емдеу ТТЛП-Хс деңгейінің 18-45%-ға төмендеуіне әкелді).

Бүйрек функциясының бұзылуы Атокорды қолданған кезде плазмадағы аторвастатин деңгейіне немесе ТТЛП-Хс мөлшерінің төмендеу дәрежесіне ықпалын тигізбейді, сондықтан препараттың дозасын өзгертудің қажеті жоқ.

Препаратты егде жастағы емделушілерге қолданған кезде, жалпы популяциямен салыстырғанда, қауіпсіздігінде, тиімділігінде немесе гиполипидемиялық емдеу мақсатына жетуінде айырмашылықтар байқалған жоқ.

- іш қатулар, іштің кебуі, диспепсия, іштің ауыруы, жүректің айнуы, гастроэнтерит, колит, құсу, гастрит, ауыздың құрғауы, ректальді қан кету, эзофагит, кекіру, глоссит, ауыздың ойық жаралануы, тәбеттің жоғалуы, тәбеттің артуы, стоматит, өт қалтасы тұсының ауыруы, он екі елі ішектің ойық жара ауруының өршуі, дисфагия, диарея, энтерит, қарамайға ұқсас нәжіс, іш қату, қызыл иектің қанағыштығы, асқазанның ойық жарасы, тенезмдер, ойық жаралы стоматит, гепатит, бауыр функциясының бұзылуы, панкреатит, холестаздық сарғаю

- назофарингит, бронхит, ринит, пневмония, ентігу, демікпе, мұрыннан қан кету

- ұйқысыздық, бас ауыру, бас айналу, парестезия, ұйқышылдық, амнезия, қорқынышты түстер, либидоның төмендеуі, эмоциональді тұрақсыздық, үйлесімнің бұзылуы, шеткергі нейропатия, қисық мойын, беттің салдануы, гиперкинезия, депрессия, гипостезия, гипотония

- артралгия, артрит, аяқтардың құрысуы, бурсит, тендовагинит, сіңірлердің үзілуі, миастения, миалгия, бұлшықет контрактурасы, бұлшықеттердің құрысуы, миозит, миопатия, рабдомиолиз

- қышыну, жанаспалы дерматит, шаштың түсуі, терінің құрғауы, қатты тершеңдік, уртикария, есекжем, экзема, себорея, терінің ойық жарасы

- несеп жолының жұқпасы, несептің жиі шығуы, цистит, гематурия, импотенция, дизурия, бүйректерде конкременттердің болуы, никтурия, эпидидимит, фиброзды-кистозды мастопатия, қынаптық қан кетулер, альбуминурия, кеуде қуысының гипертрофиясы, жатырдан ациклдік қан кету, нефрит, несепті ұстай алмау, несептің іркілуі, кіші дәретке отырғысы келу, мезгілінен бұрын болатын эякуляция, жатырдан қан кету

- амблиопия, құлақтың шыңылдауы, көздің құрғауы, рефракцияның бұзылуы, көзге қан кету, кереңдік, глаукома, паросмия, дәмнің жоғалуы, дәмнің бұзылуы

- жүректің қағуы, вазодилатация, естен тану, бас сақинасы, ортостатикалық гипотония, флебит, аритмия, стенокардия, гипертония

- шеткергі ісіну, гипергликемия, креатинин-фосфокиназа деңгейінің жоғарылауы, подагра, дене массасының жоғарылауы, гипогликемия

- импотенция, қанталаулар, анемия, лимфалық түйіндердің ұлғаюы, тромбоцитопения, нүктелі қанталаулар

- кеуденің ауыруы, арқаның ауыруы, беттің ісінуі, қызба, мойын бұлшықетінің сіресуі, бағыттан адасу, жоғары фотосезімталдық реакциясы, кең жайылған ісіну, анафилаксия, ангионевроздық ісіну, күлдір бөртпе (мультиформалы эритеманы, Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермальді некрозды қоса) және қаңқа бұлшықеттерінің жедел некрозы, Лайелл синдромы

- препарат компоненттерінің кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- бауырдың белсенді аурулары немесе этиологиясы айқын емес трансаминазаның сарысулық белсенділігінің жоғарылауы (норманың жоғарғы шегімен салыстырғанда 3 еседен астам);

- контрацепцияның талапқа сай әдістерін пайдаланбайтын ұрпақ өрбіте алатын жастағы әйелдер;

- сарысуда «бауырлық» трансаминаза белсенділігінің жоғарылауы

- жүктілік және лактация кезеңі

- балалар және 18 жасқа толмаған жасөспірімдер

- тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Лапп лактоза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорциясы

Аторвастатин АӨФ тежегіштерімен, кальций өзекшелерінің блокаторларымен, диуретиктермен, бета-блокаторлармен және гипогликемиялық препараттармен бір мезгілде пайдаланғанда клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулерді туындатпайды.

Осы класқа жататын басқа препараттармен емдеу кезінде миопатия қаупі циклоспоринді, фиброй қышқылының туындыларын, эритромицинді, ниацинді (никотин қышқылы) немесе азольді фунгицидтерді бір мезгілде қабылдаумен жоғарылайды (Ескерту және сақтандыру шаралары, Қаңқа бұлшықетін қараңыз). Эритромицинмен бір мезгілде қабылдау плазмада аторвастатин концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Дигоксин. Аторвастатиннің және дигоксиннің көп реттік дозасы бірге енгізілген кезде дигоксиннің плазмадағы концентрациясы тұрақты жағдайда артуы мүмкін.

Ішілетін контрацептивтер: Аторвастатинмен бірге енгізген кезде құрамында норэтистерон және этинилэстрадиол бар ішілетін контрацептивтердің сіңірілу жылдамдығы және сіңірілу дәрежесінің толықтығы артады.

Антацидтер. Антацидтермен бірге енгізген кезде аторвастатиннің плазмадағы концентрациясының төмендеуі мүмкін; алайда ТТЛП холестеринінің төмендеуі өзгермейді.

Колестипол. Плазмадағы аторвастатин концентрациясы азайса да, аторвастатинді және колестиполді, бірге енгізгенде, бөлек қабылданған қандай да болсын басқа препаратқа қарағанда, ТТЛП холестеринінің төмендеуі көбірек.

Тамақтану препараттың сіңірілу жылдамдығын және дәрежесінің толықтығын шамамен 25%-ға және 9%-ға төмендетсе де, аторвастатиннің тамақтануға дейін немесе тамақтану кезінде қабылданғанына және препаратты қабылдау уақытына қарамай-ақ, ТТЛП төмендеуі ұқсас. Сондықтан, тамақтануға қарамай-ақ, аторвастатинді тәуліктің кез келген уақытында бір реттік доза түрінде қолдануға болады.

Аторвастатинмен емдеуді бастамас бұрын екінші қайтара болған гиперхолистеринемияның себептерін (мысалы, қант диабетін жеткіліксіз емдеу, гипотиреоз, нефроздық синдром, диспротеинемиялар, бауырдың обструктивті аурулары, басқа дәрілік заттарды қабылдау және маскүнемдік), сондай-ақ липидтік құрамды – жалпы холестерин, ТТЛП/холестерин, ТЖЛП/холестерин және триглицеридтер деңгейлерін анықтау керек.

Педиатрияда қолданылуы. балалар іс-тәжірибесінде қолданылуы жөнінде деректер жоқ.

Егде жастағы адамдарға қолданылуы: Аторвастатиннің плазмалық концентрациялары егде жастағы (65 жастан асқан) емделушілерде шамамен 40%-ға жоғарылайды.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі: Бүйрек аурулары аторвастатинның плазмалық концентрацияларына немесе ТТЛП/холестериннің төмендеуіне ықпалын тигізбейді, сондықтан дозаны таңдаудың қажеті жоқ. Осы топтағы препараттарды қабылдаған кезде миоглобинурия салдарынан рабдомиолиздің және бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігінің дамығаны жөнінде мәлімделген. Сондықтан миопатияға күдіктенгенде ауыр жедел жағдайлардағы емделушілерде, сондай-ақ рабодомиолиз салдарынан бүйрек функциясының жеткіліксіздігі дамуы мүмкін қауіпті топтағы емделушілерде аторвастатинді уақытша тоқтата тұрған немесе емдеуді тоқтатқан жөн.

Бауыр аурулары: Аторвастатинді алкогольді шамадан тыс қолданатын емделушілерге және/немесе сыртартқысында бауыр аурулары бар емделушілерге абайлап тағайындаған жөн.

ГМГ-КоА редуктаза тежегіштері бауыр функциясының биохимиялық бұзылуларын туындатуы мүмкін. Сондықтан емдеуді бастамас бұрын және емдеуді бастағаннан кейін немесе дозаны арттырғаннан кейін 12 күннен соң, содан кейін жарты жылда бір рет бауыр функциясын бағалау қажет. Маскүнемдік аясында бауыр аурулары бар емделушілерде аторвастатиннің плазмалық концентрациялары елеулі артады. Препаратты уақытша немесе толық тоқтатқан кезде бауыр трансаминазасының белсенділігі бастапқы деңгейіне оралады. Емделушілердің көбісі аторвастатинді, қандай да болсын салдарсыз, төмен дозада қабылдауды әрі қарай жалғастырды.

Емдеуді бастағанға дейін, препаратты қолданғаннан кейін 6 апта және 12 аптадан соң немесе дозаны арттырғаннан кейін, сондай-ақ емдеу курсының барлық кезеңінде бауыр функциясының көрсеткіштерін бақылап отыру қажет. Бауыр функциясын бауырдың зақымдануының клиникалық белгілері пайда болған кезде де тексерген жөн. Бауыр трансаминазасы деңгейлері жоғарылаған жағдайда бұл қалыпқа келгенше олардың белсенділігін бақылауға алу керек. Егер АСТ немесе АЛТ белсенділігінің жоғарылауы, норманың жоғарғы шегімен салыстырғанда, 3 еседен астамға сақталса, дозаны төмендету немесе препаратты тоқтату ұсынылады.

Атровастатин қабылдап жүрген науқастарда миалгиялар байқалды. Миопатия диагнозын (бұлшықеттердегі ауыру және әлсіздік КФК белсенділігінің жоғарылауымен қосылғанда норманың жоғарғы шегінен 10 еседен астам) науқастарда кең таралған миалгиялар, бұлшықеттердің ауырғыштығы немесе әлсіздігі бар және/немесе КФК белсенділігі айқын жоғарылаған деп болжам жасаған жөн. КФК белсенділігі айқын жоғарылаған жағдайда немесе айғақталған немесе болжам жасалған миопатия бар болса, атровастатинмен емдеуді тоқтатқан жөн. Осы кластың басқа да препараттарымен емдеген кезде миопатия қаупі оларды циклоспоринмен, фибраттармен, эритромицинмен, никотин қышқылымен немесе зеңге қарсы азольді препараттармен бір мезгілде қолданған кезде жоғарылады. Осы препараттардың көбі Р450 цитохромы жүйесінің CYP3A4 изоферменттері арқылы метаболизмді және/немесе дәрілік заттардың тасымалдануын тежейді. Аторвастатин CYP3A4 әсерімен биотрансформацияланады. Атровастатинді фибраттармен, эритромицинмен, иммуносупрессанттармен, зеңге қарсы азольді препараттармен немесе никотин қышқылымен гиполипидемиялық дозаларда біріктіріп тағайындай отырып, емдеудің күтілетін пайдасы мен қаупін мұқият таразылаған және, әсіресе емдеудің алғашқы айларында және кез келген препараттың дозасын арттыру кезеңінде, бұлшықеттердегі ауыруды немесе әлсіздікті анықтау үшін науқасты ұдайы бақылау қажет. Осыған ұқсас жағдайларда КФК белсенділігін мезгіл-мезгіл анықтап отыруға болады, осындай бақылау ауыр миопатияның пайда болуын болдырмауға мүмкіндік бермесе де, аторвастатин КФК белсенділігін арттыруы мүмкін. Атровастатинді қолданған кезде, осы топтың басқа да препараттары сияқты, миоглобинурия себепші болған бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігімен бірге рабдомиализ жағдайлары болғаны сипатталған. Рабдомиолиз аясында миопатияның белгілері пайда болса немесе бүйрек функциясының жеткіліксіздігінің даму қаупі бар болса (мысалы, ауыр жедел жұқпа, артериялық гипотензия, күрделі операция, жарақат, метаболизмдік, эндокриндік және электролиттік бұзылулар және бақылауға келмейтін құрысулар), атровастатинмен емдеуді уақытша немесе түпкілікті тоқтатқан жөн.

Емделушілерге, егер бұлшықеттерде түсініксіз ауырсынулар немесе әлсіздік пайда болса, әсіресе олар дімкәстікпен немесе қызбамен қатар жүрсе, дереу дәрігерге қаралу керектігін ескерту қажет.

Көлік құралын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері

Препарат бас айналуды және ұйқышылдықты тудыруы мүмкін, сондықтан емдеу кезеңінде емделушілер көлік құралын немесе қауіпті механизмдерді басқармауы тиіс.

Симптомдары. сананың шатасуы, ұйқышылдық, бас ауыру, көрудің бұзылуы, тахикардия, ауыздың құрғауы, жүректің айнуы, терлеудің күшеюі.

Емі: асқазанды шаю, белсенділендірілген көмір қабылдау, симптоматикалық ем жүргізу.

Поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.

Қораптық картон қорапшаға медициналық қолдану жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге пішінді ұяшықты 1 қаптамадан салынған.

Топтамалық картон қорапшаға 10 картон қорапшадан салынған.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Покажите рекламу только тем, кому действительно интересен ваш товар или услуга. Контекстная реклама позволит гибко определить вашу аудиторию.

Рекламу увидят жители конкретных стран или городов .

Она может быть размещена на определенных разделах сайта – на странице конкретной аннотации к лекарству, на страницах группы лекарств и/или же в статьях на определенную тематику.

Например: производитель салфеток может заказать рекламу так, чтобы она показывалась в статьях, посвященных насморку и борьбе с простудными заболеваниями, на страницах лекарств, которые борются с простудой и только жителям Казахстана и Украины, где вы ведете свои продажи.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

• За запуск рекламной компании - 7000 тг.
• За 1000 показов - 500 тг
• Таргетинг по региону +10%
• Таргетинг по разделам +5%
• Таргетинг конкурентам +5%

Есть вопросы? Ответим! Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

Просто укажите ваши контакты мы с вами свяжемся.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949